નજર આભ સુધી

સ્મરણમાં કોઇની ભીનાશ મારા શ્વાસ સુધી ગઇ,
પછી એ સહેજ જો આગળ વધી તો આગ સુધી ગઇ.
અચાનક જો મળ્યો વર્ષો પુરાણો મિત્ર રસ્તામાં,
તો, વાતો છેક બચપણમાં ભણેલા પાઠ સુધી ગઇ.
ફળિયે ડાળ મ્હોરીને જરા નેવે અડી ગઇ તો,
તરત ઘરમાંથી દોડીને કુહાડી ઝાડ સુધી ગઇ.
પહેલાં માણસો સૌ નીચું જોઇ ચાલતા’તા અહીં,
પછી જો પંખી ઊડતાં જોયું તો નજરો આભ સુધી ગઇ.
હૃદયનું બીજું પૂછો નામ તો બસ સ્ટેન્ડ છે...

મને તેં સરોવર કહ્યો…

મને તેં સરોવર કહ્યો…

સખી મને તેં સરોવર કહ્યો એ ઘટનાને
હું મારાં ગીતકમળથી લે ચાલ, શણગારું.
હવે હું પીળી પડેલી છબીની જેવો છું
તને ગમે તો પ્રણયની દીવાલ શણગારું.
આ મારા હાથમાં ખાલીપણાંના ફૂલો છે
કહે તો આપણો આ આજમ્હાલ શણગારું.
હવે વસંત કે ફૂલની પ્રતીક્ષા કોણ કરે ?
હું મારા વ્હાલથી તારું વ્હાલ શણગારું.
તને આ જિંદગી જેવો જવાબ આપીને
નજીકથી તેં કરેલો સવાલ શણગારું .
- રમેશ પારેખ

મારા….તમારા….

સવાર તમારી….
દિન તમારો….
રાત તમારી….
પણ તમે મારા….
કળી તમારી….
ફુલો તમારા…..
સુગંધ તમારી….
પણ બાગ મારા….
મહેફીલ તમારી….
પરવાના તમારા….
શમા તમારી….
પણ કાવ્ય મારા….
મુશ્કાન તમારી….
પ્રેમ તમારો….
ખુશી તમારી……
પણ હ્રદયમા તમે મારા….

LIVE THE LIFE

બને તો આપબળથી તું તરી જા તારો ભવસાગર,
કિનારા પર ડુબાડે છે, ઘણાએ તારનારાઓ.
બધાએ જીતનારાઓ વિજેતાઓ નથી હોતા,
જીવનમાં દાવ જીતે છે ઘણાએ હારનારાઓ !

મમતા

મમતાનો ખરો અથૅ તને સમજાશે,
તેનો થયો પયૉય હવે તને પાકો.
કુદરત પણ તરસે આ મમતા માટે,
રે ખુદ ઇશ્ર્વર પણ થયા હતા બાળ.
લુંટવા માતા ની જ મમતા માટે ને!
કોને કહયું ઇશ્ર્વરને જન્મ લેવો નથી?
તે તો પાત્રતા શોધે છે માતાની જ ...

"બેફામ''

તમારું સ્મિત બની લહેરાઇ જાવાનું મને ગમશે,
તમારાં આંસુ થઇ લૂંછાઇ જવાનું મને ગમશે.

જગતમાં એમ તો હું ક્યાંય રોકાતો નથી કિન્તુ,
તમે જો રોકશો, રોકાઇ જાવાનું મને ગમશે.

પ્રતિબિંબો તમારાં જો ન દેખાડી શકું તમને,
તો દર્પણ છું છતાં તરડાઇ જાવાનુ મને ગમશે.

તમે રડશો છતાં દફનાઇ જાવાનું જ છે,
પરંતુ હસશો તો દફનાઇ જાવાનું મને ગમશે !!

બેફામ

જીવનની બારાક્ષરી

ક – કહે છે કલેશ ન કરો.

ખ – કહે છે ખરાબ ન કરો.

ગ – કહે છે ગર્વ ન કરો.

ઘ – કહે છે ઘમંડ ન કરો.

ચ – કહે છે ચિંતા ન કરો.

છ – કહે છે છળથી દૂર રહો.

જ – કહે છે જવાબદારી નિભાવો.

ઝ – કહે છે ઝઘડો ન કરો.

ટ – કહે છે ટીકા ન કરો.

ઠ – કહે છે ઠગાઇ ન કરો.

ડ – કહે છે કયારેય ડરપોક ન બનો.

ઢ – કહે છે કયારેય ‘ઢ’ ન બનો.

ત – કહે છે બીજાને તુચ્છકારો નહીં.

થ – કહે છે થાકો નહીં.

દ – કહે છે દીલાવર બનો.

ધ – કહે છે ધમાલ ન કરો.

ન – કહે છે નમ્ર બનો.

પ – કહે છે પ્રેમાળ બનો.

ફ – કહે છે ફુલાઇ ન જાઓ.

બ – કહે છે બગાડ ન કરો.

ભ – કહે છે ભારરૂપ ન બનો.

મ – કહે છે મધૂર બનો.

ય – કહે છે યશસ્વી બનો.

ર – કહે છે રાગ ન કરો.

લ – કહે છે લોભી ન બનો.

વ – કહે છે વેર ન રાખો.

શ – કહે છે કોઇને શત્રુ ન માનો.

સ – કહે છે હંમેશા સાચુ બોલો.

ષ – કહે છે હંમેશા ષટ્કાયના જીવની રક્ષા કરો.

હ – કહે છે હંમેશા હસતા રહો.

ક્ષ – કહે છે ક્ષમા આપતા શીખો.

જ્ઞ – કહે છે જ્ઞાની બનો

ખુદા નો રહેમ

તમે પૂછશો નહી કે અમને કેમ છે?

અમે સારા છીએ એ તમારો વહેમ છે,

બરબાદ તો થઈ ગયા હતા પ્રેમ મા,

પણ થોડો અમારા પર ખુદા નો રહેમ છે

હસ્યા હતા એ જ તો મારી પળો છે

વીસરાય કેમ ક્ષણો એ જ તો મારી પળો છે

હસાવવા જતા હતા જ્યારે ઉદાસ દિલોને

રડવાનુ ભુલી જતા એવી મારી પળો છે

મળતાની સાથે આપીયે છીએ બધા હક્કો

જીવાડે છે એ જ તો સંબધોની પળૉ છે

શું આપી શકવાના કોઇને નવુજીવન

ધુળ માત્ર છીએ નિશિત આ જેની પળો છે